احساس مالکیت

سامان بی همتا..

چقدر این احساس مالکیت زیباست و دلنشین، آن هم در وجود ِ کوچک ِ بی اشتباه تو !

 من هلاک ِ این مال ِ تو ها هستم !

اینقدر لذت دارد که دستت را به سینه ات بزنی و بگویی : 

مال ِ منه ، مال ِ خودمه ،  اسب ِ خودمه، توپِ منه،

تخت ِ منه ، پتو منه ،  بابا خودمه، مامان خودمه، .....

تمام این مال ِ تو ها را بیخیال شوی ، مامانِ سینا و سامان  بودن لذتش بی انتهاست .

وقتی شما ، قشنگترین و بی مثال ترین عشقای هستی ام ، به سرعت خودتان را به من میرسانید و سر اینکه من مادر کدومتون هستم دعوا میکنید

وقتی سامان حلقه دستان کوچکش را باز میکند و خودش را محکم به آغوشم میچسباند !

و  میگوید : مامان ِ منه !!!

و سینای من از ته دل میخنده!!!!

دیگر چه میخواهم از سهم خوشبختی ِ این دنیا ؟؟؟؟؟

خدایا ، گاهی آنقدر احساس خوشبختی روانه دل آدم میکنی که گذر زمانت برایش میشود بدبختی ِ بزرگ!

خدایا خوشحالم که  در همین نزدیکی هستی ، گرمای دستانت را حس میکنم ، و دلم گرم تر میشود

!